Wycieczka do Legnicy

    Na moje szczęście mam dziecko niezbyt wymagające i mało roszczeniowe. Jednakże i to dziecię ma swoje marzenia. A matki są między innymi od ich spełniania, w miarę możliwości rzecz jasna. Tym razem z zupełnego zaskoczenia zabrałam młodego do Legnicy coby sobie chłopina komunikacją miejską pojeździł .

Z Głogowa rzecz jasna wyruszyliśmy pociągiem aczkolwiek po ostatnich doświadczeniach miałam lęki wręcz, a dźwięk zwiastujący nadciagający komunikat z megafonu peronowego powodował motylki w brzuchu.

 - Opóźniony pospieszny... wjedzie, za opóźnienie serdecznie przepraszamy. 

-Pociąg... na trasie...w dniu dzisiejszym został odwołany przez przewoźnika zostanie uruchomiona komunikacja zastępcza, przystanek przed budynkiem dworca. 

- pociąg... planowy przyjazd... z... jest opóźniony o 40 minut... za utrudnienia przepraszamy

Od miesiąca mam okazję często korzystać z taboru kolejowego i masakra. Nie dosyć, że PKS rozłożony na łopatki i tak naprawdę obsługuje Głogów i okolice to rozdrobnienie Kolei Państwowych na pierdylion spółek dąży do tego samego. No ale jakimś cudem ten nasz opóźniony nie był. silnik się nie zagrzał, żaden inny pociąg nie zablokował torowiska. Zatem w drogę.

 

 

Umówiliśmy się z synem, że na wycieczce żadne z nas nie używa sprzętów elektronicznych. Dozwolone było sprawdzenie godziny i odebranie telefonu.

Dotarliśmy do celu po około 45 minutach jazdy w  dosyć komfortowych warunkach. 

 

Obleźliśmy dworzec dookoła, bo nie samymi autobusami człowiek żyje wszak. Młody terenu nie zna więc mogłam go przeciągnąć na pieszo do " najbliższego przystanku".

Ale skoro przyjechaliśmy pojeździć to w drogę. Nieco niefajnie, że nie mogliśmy nadużyć uprawnień do darmowych przejazdów komunikacją miejską dla osób niepełnosprawnych wraz z opiekunem gdyż w Legnicy honoruje się jedynie młodzież zamieszkałą na terenie miasta i tu się uczącą, a legitymacja ON dla "obcych" jest ważna jedynie z zaświadczeniem lekarskim potwierdzającym wizytę u specjalisty lub w podobnej instytucji. Co ciekawe nie ma darmowej komunikacji dla dzieci w wieku szkolnym, tu obowiązuje miesięczny bilet w wysokości 40 zł, co miasto to obyczaj. Zatem zainwestowaliśmy całe 18 zł na bilet całodzienny i rozpoczęliśmy objeżdżanie.

 

 

 

 

Nie ma tak dobrze, żebym tylko realizowała marzenia syna, coś za coś i tak oto chłopina musiał od czasu do czasu uruchomić odnóża i podążać na własnych stopach dwóch za matką.

 

 

 

 

Nie ma tego dobrego, młody jeździłby do wieczora i pewnie gdyby była możliwość czekałby na kurs linii N1ale ja aż takiej zdolności do poświęcania się nie mam zamontowanej więc skierowałam gostka ku budynkowi Dworca PKP.

  

Zmęczeni, ale całkiem zadowoleni powróciliśmy do naszego miasta. Plany na następny objazd MPK - Poznań, Bydgoszcz, Warszawa - ma chłopak fantazję. Pytanie czy moje finanse i czas to ogarnął. 

Od wakacji młody uczestniczy dwa razy w tygodniu na zajęciach TUS( Trening Umiejętności Społecznych) oraz bioofedbeek. Więc ciężko nieco pojechać gdzieś na dłużej, zresztą i tek nie mamy opcji bo nie samymi zajęciami i autobusami człowiek żyje