Za długie wakacje

    Dobrze mieć status na FB kwalifikujący do grupy "szlachta nie pracuje" stwierdzę nieco przewrotnie .Fajnie mam jadę sobie gdzie chce, kiedy chcę, na jak długo chcę. Super prawda? w realu dziesięciodniowe nieróbstwo, plażing i spacery bez celu zwyczajnie są nużące i monotonne. Za dużo tego obijania się. Jasiek tez już okazuje oznaki znurzenia. Fale go wyczochrały, piasek powłaził wszędzie gdzie mógł, wszystkie okoliczne Biedronki obejrzane.

    Miejscówka zacna ładny, ciepły, czysty pokój z tv, łazienką i balkonem, za oknem drzewa. Do plaży około kilometra pieszo. Możemy podjechać autem ale nie po to tu przyjechaliśmy. Do Biedronki tez zacny kawał drogi bo nikt w gminie nie przewidział 900 metrów chodnika na poboczu. Może z czasem. Szafa jest, łózka są, stolik jest, tv jest, łazienka jest, czajnik w pokoju jest, mini lodówka jest, balkon jest, stolik też. Dodatkowo koc i parawan na plażę. Czysto i w sumie spokojnie. Współlokatorzy korytarzowi respektują ciszę nocną ;). Poza młodym - dzieci w obiekcie brak. Brak również Internetu co w dzisiejszych czasach nie stanowi zbytniego kłopotu, jak widać ;). 

 

                                        

atutem jest pojemny i dużyyyy parking, a także zakaz palenia na terenie obiektu. Doceniam i chyba mamy miejscówkę na później. Przesympatyczni, nienarzucający się właściciele. Lubię to.

    Pierwsze kroki po przyjeździe oczywiście nad wodę późne popołudnie, 20 stopni na dworze i wietrzysko na wskroś to naprawdę nie powód ,żeby sobie popływać.

     Najlepsza część wakacji z autystą to posiłki ;) Nawet nie zapytałam gdzie jest kuchnia ;) Ja jestem na diecie wakacyjnej 

 młody tradycyjnie dieta podczas podróży , kubełek robi robotę, schemat być musi zachowany. Znalazło się jednak coś nowego w pożywieniu- pizza margeritta z majerankiem i ciągnącym się klajstrowatym serem. Zakładam, że do piątku tak właśnie będziemy się stołować. Ps. ma jeszcze pomidorki i dżem wiśniowy dla urozmaicenia.

 

 Zjeść czy nie zjeść? I zjadł ;)

Jak jest pożywienie są i paragony grozy;) tez sonie zgromadziłam a co strach pomyśleć jak wygląda sytuacja na molo w dużym turystycznym mieście. Pierwsze- gałka lodów o smaku gumy do żucia. Na pewno nie na śmietanie.

 

Po jakiś gwizdek zakupiłam namiot plażowy. Leży sobie w pokoju a zaraz wracamy ;) zniechęciła mnie do użytkowania skomplikowana procedura upchnięcia owego cuda do woreczka. wiem wprawa czyni mistrza ale jakoś nie. Wybraliśmy się też na wycieczkę kolejką wąskotorową, tu był dramat finansowy. W tej samej kwocie pokonałam prawie 400 km żeby tu dotrzeć i przejechać się pół godziny niebotycznie drogą kolejką, w tłumie ludzi , hałasie, oparach spalin (bo nam się otwartego wagonu zachciało) i z beznadziejnymi widokami za oknem.

 

 

 uciekliśmy z pojazdu dwie stacje dalej . Biedne moje dziecko ;) z deszczu pod rynnę. Tam bolały go uszy tu nogi ;)

 

  serce w gardle bo ma chłopak skłonność

 zmierzać do krawędzi, szybciutko nas z tamtych okolic ewakuowałam, a Jasiek darł do kolejki jak wiatr. Tak bardzo chciał wracac, że mu płacz dzieci nie przeszkadzał, ani gwizdek, ani para. włączył cykl- za wszelka cenę do pokoju i żeby już matka nie chciała nigdzie iść ;).

    Kolejny dzień, kolejne namaczanie. Jednosztukowe, ja zdecydowanie wole wodę plus 45 stopni w wannie i z bąbelkami. żadnych fal, wiatru, gapiących się mew. Widoczki mi zdecydowanie starczą.

Za to Jasiek w żywiole.

 

Kiedy się nie namacza, szwędamy się po okolicy.

 

 I kebsika mi się zachciało ;)

 

Nigdy mi tak później kanapeczki z pasztetem drobiowym nie smakowały ;). 

I na szczęście zaraz koniec laby i wracam do moich dachóweczek, kopania, remoncików a młody do nic nie robienia. Życie jest cudne ale zbyt nudne.